Galata Kulesi vakıf malı da Ayasofya ne malı?
Kültür ve Turizm Bakanı Mehmet Nuri Ersoy’un, Fatih’in İstanbul’u fethini “işgal” olarak nitelendirmesini fazlasıyla tartıştık son birkaç gündür. Tartışmamız gayet doğal elbette. Zira bakanın yaptığı hiç de küçümsenmeyecek bir gaftı.
Neyse ki Mehmet Bey malum gafının çabuk farkına varıp hemen özür diledi.
Kamuoyunda ve sosyal medyada söz konusu ifadelerine büyük tepki gösterildiğini görünce, kullandığı “işgal” kelimesinin ağzından sehven çıktığını belirtti ve durumun dil sürçmesinden ibaret olduğunu söyledi.
Tabii ki bizim bu beyanı esas almamız gerekiyor. Yani sayın Ersoy’un “Dilim sürçtü” sözlerini öyle ya da böyle kabul etmek durumundayız.
Bu yüzden mezkur bahsin üzerinde tepinecek değiliz. Zaten bize göre sayın bakanın konuşmalarında malum “dil sürçmesi”nden çok daha çarpıcı noktalar vardı. Ancak bunlar nedense gözden kaçırıldı.
Mesela Galata Kulesi’nin, işletme süresi bittiği gerekçesiyle, İstanbul Büyükşehir Belediyesi’nden alınıp Vakıflar Genel Müdürlüğü’ne devredilmesiyle ilgili “2008’den itibaren kökeni vakıf olan kültür varlıkları ve gayrimenkuller, kökeninde kayıtlı olduğu vakfa iade edilmeye başlandı. Galata Kulesi’nin mülkiyeti de Kule-i Zemin Vakfı adına Vakıflar Genel Müdürlüğü’nde. Vakıfların bu mülkiyetleri belediyeler tarafından göz ardı ediliyor. Amaca uygun şekilde kullanılmıyor” dedi bakan bey.
¥
Aslında Mehmet Nuri Ersoy’un şahsında bütün hükümet yetkililerine sormak lazım:
Madem 2008’den itibaren vakfedilen kültür varlıkları ve gayrimenkuller iade edilmeye başlandı, öyleyse Ayasofya için neden hâlâ harekete geçilmiyor?
Ne yani, bizzat Mustafa Kemal Atatürk’ün emri ve Bakanlar Kurulu kararıyla müzeye çevrilen Ayasofya Camii de bir vakıf malı değil mi? Ebulfetih Sultan Mehmet Vakfı’na ait 9 Kasım 1936 tarihli tapu evrakında “57 pafta, 57 ada, 7. parselde, Türbe, Akaret, Muvakkithane ve Medreseden oluşan Ayasofya-i Kebir Camii Şerifi, Ebulfetih Sultan Mehmet Vakfı üzerinedir” ibareleri yer almıyor mu?
İş Galata Kulesi’ne geldi mi, “Vakıf malları belediyeler tarafından ihmal ediliyor. Amaca uygun şekilde kullanılmıyor” denilmesi, ancak Fatih Sultan Mehmet’in İstanbul’u fethetmesi ile camiye çevrilen Ayasofya’nın amacı dışında kullanımına tek ses edilmemesi hakikaten tuhaf.
İstanbul’un “İslâmbol” oluşunun en önemli delillerinden birinin içerisinde ayakkabılarla dolaşılmasına bugün dahi izin verilmesi gerçekten içler acısı.
Yıllarca namaz kılınan Ayasofya Camii’nin gelir kapısı yapılıp üzerinden maddi kazanç elde edilmesi hak mı şimdi yani?
“Türkiye genelinde bine yakın mülkiyeti asli sahiplerine verip, amaçlarına uygun olarak kullanılmasını sağladık” diyerek övünen bir hükümetin Ayasofya’yı hâlâ mahzun bırakması bu millete reva mı?
Söylesenize, Vakıflar Genel Müdürlüğü’ne ait olan malları sıkı sıkıya takip edenler, aynı takibatı Ayasofya için niye yapmaz?
¥
Vatandaşın bu konuyla ilgili beklentisi net. Bu yüzden, AK Parti Hükümeti ne yapıp etmeli, bu beklentiye kulak vermelidir. Beş asır boyunca cami olarak istifade edilen fetih sembolünün tekrar Müslümanların ibadetine açılması için gerekli çalışmaları bir an önce başlatmalıdır.
Daha önce de yazdık.
Ayasofya, Anadolu’yu Müslüman Türk yurdu yapan yüzbinlerce şehit ve gazimizin “kılıç hakkı”dır.
Ayasofya, hürriyetimizin ve haysiyetimizin nişanesi; Osmanlı Devleti’ni, minaresinden okunan ezanlarla ayakta tutan ruhun adıdır.
Umarız uykudan uyanırız da bu kutlu mabedi en kısa zamanda aslına rücu ettiririz.
Unutmayın! Kızılelma, Galata Kulesi’nin tepesinde değil, Ayasofya’nın kubbesindedir.