Ekonomi yönetimi ve iletişim denklemi
Ekonominin düzelmesi için atılacak en önemli adım ekonomi yönetimine karşı toplumsal güveni sağlamak. Şu ana kadar bu hususta yeterli adımla atılamadı. Yönetimin halkla olan iletişiminde ciddi bir mesafe var. Bunu acilen aşmak lazım. Aksi halde konsolidasyonun uzun süre sağlanamadığı bir zaman aralığında enflasyonun dizginlenmesi meselesi çok daha uzun süre gündemimizde kalabilir.
Devlet, ekonomi yönetimi, iş dünyası ve millet aynı yol haritasına inanıp her biri ayrı ayrı direksiyonu can-ı gönülden ekonomi yönetimini bıraktığında zamanın nasılda izafileşip hızlandığını ve bu mücadelenin nasıl başarılı olduğunu hep beraber göreceğiz. Fakat bunu sağlayamazsak şu ana kadar her ne kadar o günlere göre ciddi toparlanma sağlasak da saydığım aktörlerin en önemlileri olan şirketler ve vatandaşlar umutları kalmayınca tıpkı geçen seneki gibi “gemisini kurtaran kaptan” moduna geçip kendi bekası için çabalamaya ve en nihayetinde ekonomiye daha da zarar vermeye başlayacak. Buna müsaade edemeyiz.
Elbette burada milleti aydınlatma ve yönlendirme hususunda en büyük görev ekonomi yönetimini düştüğünden en ağır yük onlarda. Finansal okuryazarlığı her geçen gün yükselen ve milyonlarca üniversite mezunu/öğrencisi teknoloji tutkunu genci olan bir ülkenin vatandaşlarına açıklama yaparken siyasiler gibi davranmak müthiş bir hata olacağı gibi demirden bir teknokrat gibi davranmak da karşılık bulmaz. Önce akıllara sonra bunu temellendirdikleri yöntemler üzerinden gönüllere seslenmek lazım. Yani programla akıllar, davranışlarla, iletişim gücü ile gönüller ikna edilmeli. Bu denklemin dışında atılacak adımlar itibara zarar vermekten başka bir şeye yaramaz.
Unutulmamalı ki Türkiye Cumhuriyeti 1999 senesindeki büyük depremin yaralarını saramadan Kasım 2000’de ciddi bir ekonomik krizle karşılaşış ve henüz daha onu atlatamadan Şubat 2001’de çok daha büyük bir ekonomik ve siyasi krizi yaşamıştı. Öyle ki arka arkaya gelen bu yıkımlar neticesinde interbank ve repo piyasasında gecelik faizler, Cumhuriyet tarihinin en yüksek düzeylerine fırlamış uluslararası kredi derecelendirme kuruluşlarının olumsuz açıklamaları, yüksek likidite sıkıntısı ile birleşince gecelik faiz Merkez Bankası İnterbank piyasasında %6200'e, repo piyasasında ise %7500 gibi akıl almaz oranlara fırlamıştı.
Çok sayıda bankanın lisansının iptal edilip TMSF’ye devredildiği, satılıp birleştirildiği ya da tamamen kapatıldığı felaket niteliğindeki bu kriz bile daha aynı yılın içerisinde tüm paydaşların elini taşın altına koymasıyla 2 yıl gibi kısa bir sürede çok ciddi mesafe alınmış, Ak Parti hükümetleri bu çabanın arkasından ekonomiyi yaptığı reformlar ve girişimlerle zirveye taşımıştı.
Bunca zayıflığına ve başına gelenlere rağmen benzer bir tercihte bulunup yurt dışından uzman Türklerle çalışan hükümet yeni ekonomi yönetimi sayesinde daha 2001 yılında enflasyonu %68,5 oranında tutmayı başarabilmiş, 2002’de görevi teslim derken %29,7’ye kadar geriletebilmişti.
O günlerde varlığı pamuk ipliğine bağlı olan bir hükümetin karşılaştığı zorlukların benzerleri ile karşılaşan yani tarihin tekerrürüne tesadüf eden bugünkü güçlü hükümetin bu sınavdan başarı ile çıkması işten bile değil. Çok daha iyi bir performans ortaya koyacağından eminim. Fakat denklemlerde çok önemli bir değişken ciddi bir mutasyona uğradı: İletişim….
O günün vatandaşları ile bugünküler arasında, teknolojinin oluşturduğu iletişim kaynaklarından beslenen müthiş bir gelişim farkı ortaya çıkmış durumda. Bu nedenle ekonomi yönetiminin bunu göz ardı etmemesi ve karşılarındaki muhatapları olan vatandaşları ve şirketleri çok ciddiye alması gerekiyor.
Hasılı, eğer bu iletişim denklemi doğru, şeffaf, mesafeli ama samimi kurulabilirse, önümüzde atlatılmayacak hiçbir problem yok…