Müslüman nasıl olmalıdır? (2)

l Müslüman savurgan da olmamalı ve isrâftan kaçınmalıdır. 

l Müslüman, ne cimri, ne de savruk olmamalı velakin iktisat etmelidir. 

l Müslüman, Akıl’a, ilme önem vermeli, taassubtan, cahillikten kaçınmalıdır. 

l Müslüman liyakâtli-ehil olmalı ve işini iyi yapmalıdır. 

l Müslüman daima hakdan, doğrudan yana olmalı ve kendi zararına da olsa haksızdan, bâtıldan yana olmamalıdır. 

l Müslüman firâsetli olmalı, ahmak olmamalıdır (iki defa aynı deliğe elini sokup, ısıttırmamalıdır). 

l Müslüman daima Hakk’ın dâvâ’sını dillendirmeli ve başkalarının ‘menfaat amigoluğunu’ yapmamalıdır. 

l Müslüman amaçlarına ulaşmak için daima meşru yolları kullanmalı ve fakat gayrı meşru veya gayri ahlâki yollara teveccüh etmemelidir (yalan, iftira, rüşvet, fitne-fesat, vs). 

l Müslüman kibirli olmamalı, nefsine yan çıkmamalı ve nefsini temize çıkarmamalıdır. 

l Müslüman emanete hıyanet etmemeli ve miri (devlet) malını gasbetmemeli, kendi şahsi menfaati için kullanmamalıdır. 

l Müslüman, bir nimete (mal, makam, şöhret, vs) nâil olursa, bunun Allah’ın bir ihsânı olduğunu unutmamalı ve nankörlük edip, kibire kapılmamalı, ‘ne oldum delisi’ olmamalıdır. 

l Müslüman, kendisine yapılan bir iyiliği unutmamalı ve hep vefâlı olmalıdır. 

l Müslüman, Dünya’da devamlı kalamayacağını, ölümü, Ahiret’i, Mahkeme-i kübrâyı, hayatında yaptıklarının hesabını Allah’a vereceğini asla ve asla unutmamalıdır. 

l Müslüman, Allah’a verdiği ahdine sadık olmalı ve hevâsına değil, Hz. Peygamber’e tâbi olmalıdır (4, 5). 

l Müslüman, kendini bir köprüde yürüyen bir yolcu olarak görmelidir. Öyle bir köprü ki, bir tarafında Dünya ve hayat, öbür tarafında ise ölüm ve Ahiret var. Böyle bir yolculukta; İnsan gaflete (sarhoşluğa) kapılıp, Hakk’ın yolundan çıkıp, kendini dalâletin uçurumuna atar mı?

l Ne mutlu o Müslümana ki, Allah’a ihlâslı kul ola ve Sırat-ı müstakim’den (İslâm’dan) ayrılmaya. 

Ya Rabb!

Bizi, Kendine ihlâslı kul ve Habib’ine sâdık ümmet eyle. Amin Ya Muîn. 

(1): “Allah’ım, ancak San’a ibadet ederiz (kulluk yaparız) ve ancak Sen’den yardım dileriz” (Seni tek otorite olarak kabul ederiz.) Fatiha-5. 

(2): “Hak yola dönenlerle birlikte ey Resulüm, emrolunduğun gibi dosdoğru ol ! Azıp, sapıtmayın. Allah yaptıklarınızı çok iyi görmektedir” (Hûd-112). 

(3): Hz. Peygamber’in ‘Beni Hûd suresinin “Emrolunduğun gibi dosdoğru ol” ayeti ihtiyarlattı’ dediği rivayet olunmuştur (Tirmizi-sünen). 

(4): “De ki, ‘Eğer siz Allah’ı seviyorsanız (O’na kulluk yapmak istiyorsanız), bana (Hz. Resulullah) uyun’…”. 

“De ki, ‘Allah’a ve Peygambere itâat edin!’…” (Âl-i İmrân-31, 32). 

(5): “Peygamber, kendisine Rabb’inden indirilene (Kur’ân’a) iman etti. Mü’minler de iman ettiler. Hepsi Allah’a, Meleklerine, Kitaplarına ve Peygamberlerine inandılar. ’Biz Allah’ın Peygamberlerinden hiçbirini ayırd etmeyiz’ dediler. Şunu da söylediler; ‘işittik ve itâat ettik’. ’Ey Rabb’imiz, Senin affını dileriz. Dönüşümüz de ancak Sanadır” (Bakara-285).