Hak ihlali kararları…
Emrah Yayla ve Pınar Birkoç isimli DHKP-C’li iki terörist, 6 Şubat Kahramanmaraş depremlerinin yıldönümünde, İstanbul Çağlayan Adliyesi önündeki polislere silahla saldırdılar. İki terörist öldürülürken bir vatandaş hayatını kaybetti, üçü polis altı vatandaş da yaralandı.
Saldırıya ilişkin detaylar arasında, Anayasa Mahkemesi’nin Çağlayan Adliyesi’nde öldürülen teröristlerden Emrah Yayla hakkında 2020 yılında “hak ihlali” kararı verdiği bilgisi ilk anda göze çarpıyordu.
Aynı AYM, hakkındaki mahkumiyet kararı TBMM’de okunarak milletvekilliği düşürülen Gezi hükümlüsü Can Atalay için de iki kere “hak ihlali” kararı vermişti.
Hatta ikinci “hak ihlali” kararı sonrasında Akit Gazetesi Yazarı Ali Karahasanoğlu 22 Aralık 2023 tarihli köşe yazısında: “Anayasa Mahkemesi, dün toplandı ve onbinlerce dosyanın önüne geçirip, artık bir inada bağladığı Can Atalay hakkında tekrar karar verdi. Anayasa Mahkemesi önce şunu açıklasın, 2014’de, resmen FETÖ oyunu ile öne çekilen Twitter engelleme dosyası vardı.. Müracaatın üzerinden bir hafta geçmeden AYM toplanıp, karar vermişti. Onbinlerce dosya ise sırasını beklemeye devam ediyordu.. Twitter’e erişim haktı da, sırada bekleyen onbinlerce dosyadaki talepler hak değil miydi? Sonrasında işin gerçeği ortaya çıktı.. Üyelerden birisi FETÖ’den ihraç edildi.. Şimdi yine onbinlerce dosyanın önüne geçirilerek, Can Atalay kararı alınıyor.. Ben de soruyorum: Bu kadar kısa sürede karar verdiğiniz kaç dosyanız var? Bir elin parmak sayısını geçmezse.. Ki geçmeyecektir.. Yaptığınızın adalet olduğunu nasıl söyleyebilirsiniz. Can Atalay için çırpınırken, diğer dosyalar niye bekletiliyor, bunun hesabını nasıl verebilirsiniz. Şunun peşinde değilim.. Bir kişi hakkında çok açık bir yanlışlık olsa bile, yargılama sürecinin uzunluğu vesile edilerek, haksızlık edilsin.. Asla bunu savunmuyorum. Ama, Can Atalay için bugün 4 saatini veren AYM, binlerce dosyadaki hak sahiplerinin ulaşacakları haklarını da en az 4 saat, aslında bir gün, belki de bir hafta geciktirmiştir.. Buna hakkı olmadığı kanaatindeyim..” diye yazıp AYM’nin tutumunu bir güzel eleştirmişti.
AYM’nin genellikle sol ve bölücü tandanslı isimlerin başvurularına süratle yanıt verirken, diğer sade vatandaşların başvurularını senelerce beklettiği söyleniyor.
Dün aralarında avukatların da bulunduğu bir grup arkadaşla oturup çay sohbeti yaparken, Çağlayan Adliyesi’ne yönelik saldırı dolayısıyla bu konu açıldı.
Arkadaşlardan biri, “Artık herkes iyice anladı ki, AYM sol ve bölücü kesime çok duyarlı. Ama eğer ülkesine, devletine bağlı bir vatandaşsanız kapı duvar…” dedi.
Tam ona fazla abarttığını söylemek üzereyken, bir diğer arkadaş, “AYM, soldan başvuranlar için apar topar toplanıp karar alırken, sade vatandaşların başvurusunu karara bağlama süresi ortalama 4-5 yıl arasında değişiyor. Herkes de bunu biliyor. Bu yüzden sade vatandaşlar ne kadar hak ihlali yaşarsa yaşasın AYM’ye gitmeyi aklından bile geçirmiyor” deyiverdi…
Bir diğeri de MHP Genel Başkanı Devlet Bahçeli’nin “Anayasa Mahkemesi kapatılmalıdır” çıkışının aslında hiç de yabana atılmayacak bir görüş olduğunu söyledi.
Bardağında kalan çayını bir dikişte içen başka bir arkadaş da solcuların öteden beri hep örgütlü olduğunu hatırlatarak, “Sol örgütler, kendi mensuplarının mağdur olduğunu önce sol basına bildiriyor. Sol ve bölücü yayın organları da sırayla o konuyu alıp sürekli gündeme getirmeye başlıyorlar. Konu sonunda belli bir yere kadar ısıtılıyor, sonra da yüksek yargıya sunuluyor. En sonunda da AYM’nin önüne gidiyor, istenen kararlar çıkartılıyor. Bu sistem böyle işliyor. Siz burada istediğiniz kadar atın tutun” deyip noktayı koydu.
Ben hukuktan fazla anlamam ama, kanaatimce bir ülkede hukuka, yüksek yargıya güven bu şekilde zedelenmişse, adalet için alarm zilleri çalmaya başlamış demektir.
Adaletin olmadığı bir yerde de ne huzur kalır, ne güven, ne de dirlik…
Umarım yargının yükseklerindeki makamlarda oturanlar, en azından sade vatandaşlar kadar bu işe kafa yoruyorlardır… Yoksa bu gidiş iyi bir gidiş değil…