DURUM FECİ
Cami kürsülerinden bazı hocalar feryat ediyor. Kızların göbeği açık diye. Sokaklar et panayırına dönüştü diye.
Bir kahvenin kapısında iki cami cemaati birbirlerine dert yansalar aynı konuyu konuşuyorlar. Yazın gelmesini sırf bu yüzden istemiyoruz, sokaklar et panayırı diye.
Bir cemaatin veya tarikatın toplantısında bu konu işleniyor: Kadınlar uryan. Tayyip Erdoğan kadınlara geniş serbestlik verdi. Ar haya kalmamış diye.
Bir muhalif partili iktidarı eleştirirken bu örnekleri veriyor. Rezillik ayağa düştü diye.
Bir çağdaş Atatürkçü eski ile yeninin mukayesesini yaparken Cumhuriyetin özgürlük ve istediğin gibi yaşama hürriyeti getirdiğini bunu da Atatürk'e borçlu olduklarını söylüyor.
Buna itiraz eden karşı kesim ise bu getirilen özgürlüğün kadına ulaşma ve evlenmeme, boşanma özgürlüğü olduğunu söyleyerek itiraz ediyor.
Halbuki getirilen özgürlük değil mübrezelliktir. Laiklik ilkesi dünyada iki ülkede var.
Birkaç gündür İstanbul'dayım. Hakikaten durum içler acısı. Gencecik kızlarda göbek de kalça da açık.
Hiç kimseden utanma perva etmiyorlar.
Sokaklar bu anlamda şikayet edenleri haklı çıkarıyor.
Görüntüyü İstanbul’da başı kapalı kızlar kurtarıyor. Böylece eleştireceğimiz tarikat ve cemaatlere destek veriyoruz.
Bu görüntülere karşı şikayet var çözüm yok.
Herkes bunu hükumetin düzeltmesini istiyor.
Burada bazı sorular soralım: Adem Peygamberden beri devam edegelen Hak-Batıl mücadelesinden vaz mı geçeceğiz?
İnsanlara tebliğden vaz mı geçeceğiz? Ne yapacağız?
Burada Sait Nursi'nin meşhur sözüne atıf yapalım: “Eski hal muhal. Ya yeni hal ya izmihlal.” Yeni bir yöntem bulacağız.
Burada en büyük görev İmam Hatiplere düşüyor. Eğer imamlar ordusu caminin dışında görev yapsalar bu iş çözülecek. Ama onlar camiye gelene namaz kıl diyor. Vaizlerin hiçbir cazibesi yok. İnin kürsüden. Halkın arasında dolaşarak, insanların gözlerine baka baka vaaz edin.
Bir hal çaresi bulmalıyız. İnsanları suçlamak yerine hançeri nereden ve nasıl yediğimizi bilerek onunla mücadele etmeliyiz. Adamım ağzını susturmak için sakalına küfretmeyi bırakmalıyız.
Diyelim ki Cuma Namazı. İmam ve vaizler gönderilen hutbeyi okuyup çay ocağında lak lak edecekler.
Nerde kendileriyle ilgilendiğiniz öğrenci grubu, esnaf grubu, köylü grubu? O, vazife şartnamesinde yazmıyor. Peki bu kadar maaşı niçin alıyorsunuz?
Asıl imam caminin dışına taşandır. Bu konuda menkıbesi anlatılan imamlar vardır.
Cuma Namazı kılınamayan camilerin imamları memurluğa alınmalı ve Cuma Günü izinli sayılmalıdır. Boşuna para vermeye gerek yok. Elindeki diploma tahrirat katipliğine yeter her halde.
ALLAH ATEŞİNİ İYİ HARLASIN
Giresun’da eskilerde bir adet vardı. Bir kimse ev yaptırdı mı o eve göçeceği zaman evin ocağında ilk ateş muhitin en yaşlısına yaktırılırdı. Biz de senin kadar yaşayalım diye. Şimdilerde o adet kalmadı daha. Muhitin en yaşlısı da dualarla ateşi yakardı.
Bu iktidar ilk ateşini dualı insanlara yaktırmış olmalı ki; ömrü uzun kazancı bereketli, icraatları mümbit bir şekilde bugünlere geldi.
Tabi eleştirilecek yanları var. Muhalefet bile, hiçbir hayırlı hizmeti olmadığı halde eleştirilmekten kurtulamıyor da.
Bu hükümete nice hayırlı hizmetler diliyorum.
Bürokratlar eleştiriliyor. İşin aslını faslını bilmeyenler basıyor kalayı. Sen de insansın. İnsanları ikna et. Kur bir parti. İktidar ol. Düzelt.
Tayyip Erdoğan’a parrti kurması için vahiy mi geldi? Bir şey yapamıyorsan kendine başka bir iş bul o işe odaklan. Çenesi düşük kadınlar gibi iktidarı eleştirme.
TARİH CENGAVERLERLE NANKÖRLERİN SAVAŞI İLE DOLU
Başka hiçbir faaliyeti olmasa dahi sadece İstanbul’daki Metro hizmeti Recep Tayyip Erdoğan’ı İstanbul’da iktidar yapnalıydı.
Metroyu kullananlar oy verse yeterdi. Ama insanlardan nankör olanlar bir hayli fazla. Yerin kaç kat altından yol geçireceksiniz.
Bağcılar Meydan metrosundan inince kaç kat yukarı çıkıyorsunuz. İnsaf. El insaf…
Bu hizmetlerin bir anlamı yok mu? Bir hatırı yok mu?
Bugün kurban bayramı. Tatile gidenlerin değil inananların bayramı. Halktan kaçanların değil kucak açanların bayramı. Mübarek olsun.
Vesselam.