“Bal değil, kiraz getirdim!”

Allah Rasulünün en uzun yaşayan oğlu İbrahim de öldü. Onun cenazesinin olduğu gün güneş tutuldu. Bir sahabi Peygamberimizin acısını hafifletmek için Peygamberimizin yanında, “İbrahim’in ölümüne güneş bile tahammül göstermeyip tutuldu” deyince Peygamberimiz: “Güneş Ay ve yıldızlar, bir hesap ile hareket ederler. Onlar bir kişinin doğmasıyla veya ölmesiyle hareket etmezler” dedi.

Peygamberimiz gayet güzel, bir işin mantıklısını söylemişken, doğrusu da bu iken, bazı tasavvuf veya tarikat taraftarları şeyhlerini, kutuplarını, gavslarını uçuruyor da uçuruyor.

Yahu bu zatlar, sadece, insan oğlunun denetleyemeyeceği alanlarda mı olağan üstü şeyler gösteriyorlar? Allah sadece insanın denetlemekten aciz olduğu konularda mı bunlara yetki veriyor? Gerçekten istedikleri oluyosa, ellerinden öyle işler geliyorsa, Gazze’de İsrail’in başına bomba yağdırsınlar. Bunlar İzzettin el Kassam Tugaylarından daha mı dindar? 

 Sadece Türkiye’deki şeyhler mi böyle keramet gösteriyorlar?

Neden kendileri savaşlara katılıp zaferle dönmüyorlar?

Hep insanın denetleyemeyeceği alanlarda kerametlerini gösteriyorlar. 

Neymiş: Arafat’ta mangal yapıyorlarmış. Vakit de daralmış. Güneşin batması gerekirken güneş batışını beş on dakika ertelemiş de, mangal yapmaya devam etmişler.

İnsanın bunları duyunca “bu anlatılanların din ile alakası olamaz” diyesi geliyor.

Yurtlarınıza, tarikat binalarınıza fizik kimya laboratuvarı yaptınız mı? 

En büyük keramet(!) şu an elinizdeki telefon! Bindiğiniz araba!

Bir başkası çıkıyor: Deprem Manisa’ya geliyordu. Ben dedim ki “Manisa’ya gelmesin. Sonra gitti Erzurum’u vurdu!”

Sanki Erzurum’dakiler insan değil!

Öyle bir gücün var ve kullandı isen, Erzurum’da ölenlerin katili sensin,  o zaman!

Tasavvuf faydalıdır, Tarikatlar faydalıdır ama uyduruk evliya menkıbeleri anlatarak değil. Topladığın kitleye hakkı dosdoğru anlatarak.

Bir kez daha yazayım: Rahmetli Şevket Bulut’un anlattığı hikayedir. Çok da güzeldir. 

Köyün birinde bir şeyh diye tanıtılan bir kişi yaşıyormuş. 

Millet nasıl olsa yiyeceğini getiriyor. Tarlasında çalışıyor. O da öylece geçiniyor.

Bir adam köyden o şeyh diye bilinen kişiye bağlı. Damadının da bağlanmasını istiyor fakat bir türlü ikna edemiyormuş. Kiraz toplamış ve damadının o kirazı şeyhe götürmesini istemiş. Güya o vesile ile ayağı alışır da bir sıcaklık oluşur diye.

Adam kirazı götürüp, ordakilere şeyhi sormuş.. 

Tekke’nin hizmetçisi adam ona bir minder göstermiş. Bu mindere oturmasını tembihlemiş. 

Odada şeyh diye tanıtılan kişi de bulunuyormuş ve gözleri kapalı trans halindeymiş. Adam şeyh diye tanıtılan kişiye uzakta olduğundan orası hoşuna gitmemiş. Yerinden kalkmış ve şeyh olarak tanıtılan kişiye daha yakın bir mindere geçmiş. Şeyh kimliğnideki kişi uzun transtan sonra gözünü açarak demiş ki; “Çocuğunun rızkı olan balı niçin getirdin evladım?” Ne balı diye sormuş adam? Şeyh kimliğindeki kişi: Bal getirdin ya evladım” deyince adam: Yok ben bal getirmedim, kiraz getirdim, demiş..

Böylece odadaki tüm minderlerin bir anlamı olduğu çıkmış ortaya. Meğer adamın oturtulduğu minder kiraz minderi imiş. Adam o minderden kalkıp bal minderine oturmuş.

Allah, Şevket Bulut hikayecimize rahmet eylesin.

Bu sahanın istismarcısı çoktur. Gerçek şeyh veya gavs, müritlerine hakkı anlatan ve sabrı tavsiye edendir.

Gösterecek kerameti, bilmediğimiz gücü olan, Gazze’ye gitsin de çocukları kurtarsın. İsrail’e bir şey söylesin.

Aksi takdirde; cıbıldak kadınlarla oturup, Netanyahu’ya güzelleme yapan Adnan Hocacılardan ne farkları kalır?

Vesselam.