SİHA’lar, gerçek ve sahte kahramanlar
Drone ya da Türkçe tabirle insansız hava araçları gerek sivil hayatı gerekse de askeri mücadeleyi kolaylaştırdığı için gündemden düşmüyorlar ve uzun süre de düşmeyeceklerdir. Ne mutlu ki dronelarla ilgili gündem konularının çoğunda Türk SİHA’ları veya bu konuda bir başarı hikâyesi olan bir Türk ana figür oluyor. Geçen haftadan iki örnek verelim.
Irak’ta Kerkük üzerinde uçan TUSAŞ yapımı bir Aksungur SİHA’sı Iraklı bir generalin talimatıyla düşürüldü. Aksungur, Irak’ta Bağdat hükümetinin onayıyla PKK ile mücadele nedeniyle uçuyordu. Hani şu Iraklı generalin topraklarından çıkaramadığı terör örgütü PKK... SİHA bir bakıma Iraklı generalin yapması gerekeni yani terörle mücadeleyi Irak ordusu adına yapıyordu. Ancak Iraklı general Türk ordusuna mücadele için teşekkür edeceğine SİHA’yı düşürdüğü için övünüyordu. Belki de general, işgalci terör örgütünü temizlemeye çalışan Türk ordusu ve hava unsurlarını işgalci olarak görüyordur. Gafillik ünvan dinlemiyor.
Neyse ki Irak hükümeti generali tutuklayıp gereğini yaptı. İyi de yaptı. Eğer general görevden alınmasaydı Türkiye sadece bir SİHA kaybedecekken Irak belki de çok umut bağladığı Kalkınma Yolu’ndan olacaktı. Öyle ya, hem Türk SİHA’sını düşürüp hem de Kalkınma Yolu’nun Türkiye’den geçmesini istemek yaman çelişkidir. Bağdat bu hataya düşmedi ve özür nevinden generali görevden alarak terörle mücadelede Türkiye’nin yanında olduğunu teyit etti. Bu arada mezkûr generalin İran’la irtibatlı Haşdi Şabi ile bağlantılı olduğu iddia ediliyor. Bu durumda SİHA’yı bir bakıma İran düşürmüş oldu.
Herkes İran’ın içinde bulunduğu utançtan kurtulmak için İsrail’den intikam almasını beklerken İran gitti Türk SİHA’sından intikam aldı. Doğrusu şaşırmadık. Tahran’daki rejim, hasmının gücüne göre hareket ediyor. Şayet düşman Amerika ve İsrail’se bağlı örgütleri bile harekete geçirmiyor. Türkiye gibi görece güçlü bir devletse vekil örgütler üzerinden saldırıyor. Düşman daha küçükse onu yerle bir ediyor. İran böyle bir ülke. Kendi lideri bile Tahran’da güvende değilken başka ülkelerde emperyalizm oyunları oynuyor.
Dronelerla ilgili diğer bir haber de Selçuk Bayraktar’ın en çok vergi veren mükellef olması oldu. Selçuk bey ve ağabeyi Haluk beyin memlekete fayda konusunda yaptıkları hiçbir şey şaşırtıcı gelmiyor artık. İki kardeşin bu memleket için yaptığını başka hangi iki kardeş yapmıştır bilmiyoruz. İkisi de bu toplum için model oldular ve olmaya devam ediyorlar.
Ancak iyi olmanın bedeli var. Yıllardır teşvik almamaları için çok sayıda kara propagandaya maruz kaldılar. Defalarca işlerini güçlerini bırakıp iftiralara cevap vermekle meşgul oldular -ki bu durum muhakkak ki şevklerini kırıyordur. Kendilerinin teşvik almak gibi bir niyeti yok. Ancak alsalar analarının sütü kadar helaldir. Teşvik, yapacağınız bir yatırıma bedel olarak devletin tanıdığı bazı muafiyetlerdir. Örneğin 2000 kişiyi istihdam etmeyi taahhüt ederseniz devlet de sizden bir süre SGK primi veya vergi almaz. Çünkü günün sonunda kazanan hem devlet, hem halk hem de şirket oluyor. Ama sırf Baykar kazanmasın diye devlete de halka da kazandırmayan bir güruh var ve bu güruh psikolojik savaşla Bayraktar kardeşleri frenlemeyi başardı.
Mezkûr kesim ne üretiyor ne de üretenden haz ediyor. Nedeni az çok belli; yıllarca gerici dedikleri insanlar teknolojide dünya ile yarışırken kendileri hâlâ binlerce yıl öncesinin sanayisi olan heykellerle vakit kaybediyorlar. İnsanlar aptal değiller. Drone ile heykelin bir olmadığını biliyorlar. Drone yapan daha ileridedir. Heykelcilerse geride kalmışlar demektir. İşte Bayraktar kardeşler onların gericiliğini ifşa ederek onlara büyük bir kötülük(!) yapmış oldu. Ne vals, ne çağdaş kıyafetler ne de operalar çağdışılığın üstünü örtemiyor. Onlar da bu yüzden saldırarak tatmin oluyorlar.
Dronelarla ilgili yazacaklarımız bu kadar. Özetle dronelar geçen hafta Irak’ta sahte bir kahraman Türkiye’de gerçek bir kahramanı gündeme taşıdı.