Abdurrahman Emin Üstün

Birçok güzel vasfı ve hizmeti bir arada bütünleştiren bir kimseydi, rahmetli Emin Üstün. 

Adının sahibiydi. 

Şüphesiz en önemli vasıflarından birisi, dava adamlığı ile işadamlığını bütünleştiren bir kimseydi. Biri için öbüründen hiçbir zaman vaz geçmedi. İnancını, değerlerini daima en önde tutarak işlerini geliştirmeye önem verdi. Azmiyle, sebatıyla küçükken büyüdü. Büyüyünce, “Artık imkanlarım var. Daha büyük, daha kârlı işlere geçebilirim. Geçmeliyim” diye bir düşünceyle, saha değiştirmeyi hiç düşünmedi. Hem başladığı sahada kalmayı, bu sahayı geliştirmeyi esas edindi. Yani işine de vefalıydı. Onun sahip olduğu bu değerler, benim sadece dışardan müşahede ile sahip olduğum bilgiler değildir. Birkaç defa özel sohbetlerimizde konuşup, görüştüğümüz, bahis konusu olmuş şeylerdir. 

Allah mekanını cennet eylesin. Niyeti iyiydi. Gayreti büyüktü. Gecesini gündüzüne katarak buralara geldi. “Faizsiz herkesi otomobil sahibi yapacağım” diye başladı. Başardı. Başarısına, işine hiç nankör bakmadı. Yani, ev işi daha büyük diyerek, otomobili bırakıp eve geçmedi. İkisini birden büyütmeye gayret etti. Bu başarısına, aynı sahada daha birçok sahayı katarak faizsiz alana her işi eklemek istiyordu. 

Bu faizsiz yolu, ana cadde haline getirmek, evrensel bir boyuta taşıyacak, hayatın her sahasına dallandırmaya çalışıyordu. Bu ebedi yönüne bakarak, yorgunluklarını küçültüyor, azmini büyütüyordu. Güdük, ölümlü bir yolda değildi. Kendinin açtığı bu yolda, dürüstlükle, güven vererek çalışmak isteyen her insana, güzel bir örnek olmak istiyordu. Herkes kazanacak ve kazandıracaktı. 

Sahtekarlığa soyunan her kimse ise, inşallah kısa zamanda rezil olur diye düşünüyorduk. Yine de bu yolu tercih eden müşterilerin firmanın sağlamlığını çok dikkatli bir şekilde tetkik etmelidir. Münafıkları, ikiyüzlüleri bu sahaya sokmamak için müşterinin gayreti çok önemli olduğunu konuşurduk. Allah’a inanmış kimselerden oluştuğuna, başlangıçta olsun çok dikkat etmesi gerektiği ortadadır. 

Emin Bey bir ilklerin adamıydı. Yeni bir yol açıyordu. Tarihte yeni olmasa da, iz ve eser görünmez olunca, her iş yeni sayılacak kadar önemli ve zorlukları olan bir başlangıçtır. 

Yeni bir yol açanlar, özellikle çok daha azimli, sebatlı, ufkunu, kararlılığını kaybetmeyen kimseler olması gerekiyor. Peygamberimiz, “Uhut bizi sever, biz de Uhut’u severiz” buyuruyor. Vatan ve toprak cansız görünse de, demek ki karşılıklı bir sevgi vardır. Bu sevgi ve vefa, işe de gösterilmelidir. Emin Bey, bu işini gerçekten gönülden seviyordu ve hiçbir zaman, işine nankörlük yapmayı düşünmedi yapmadı. “Zor” dahi demedi.

Malcolm X, “Hayattan üstün değeri olmayan kimseyi bırak gitsin” der. İnsan hayatının asıl yüceliği, ölümle sınırlanmasına imkan vermez. Maymunlar ölünce yok oluyor. İnsanın yüceliği, Allah’ın ilk insan Hz. Adem Peygamberden beri bütün peygamberlerle öğrettiği ve tek harfi değişmeyen ve kıyamete kadar değiştirilemeyecek olan Kur’an-ı Kerim ahlakı olmalı ki, her işinin bir ucu, bu ebediyet hassasiyetine, güvencesine, kaygısına dayanarak, ölümsüzlükle buluşsun. 

Abdurrahman Emin Üstün Bey inanan, Kur’an ahlakına sahip bir kimseydi. İyi insanlarla beraber olmaya çalıştı ve başardı.

Yaptığı, başlattığı işler kolay işler değildi. İşinde başarılı olmak için olur-olmaz her imkanı deneyen, vasıta ve destek arayan bir kimse de değildi. Adeta tek başına imkanını doğuran ve geliştiren bir kimse oldu. Dürüstçe, yani İslam ahlakından hiçbir taviz vermeden, sebatla, gayretle çalışan her insanın kendi hayatında, adından bahsettiren bir kimse olabileceğini gösteren önemli bir işadamı ve Müslüman bir kardeşimiz olarak ebediyete yolluyoruz Emin bey kardeşimizi. Allah mekanını cennet eylesin. İnşallah ikinci dirilişimizde de buluşuruz. 

Ailesine, sevenlerine, milletimize, ümmetimize baş sağlığı diliyorum.

Hamd Allah’a!