Karar’ın o başlıklarını Elif Çakır mı atıyor?
İnsan her gün yeni bir şey öğreniyor...
Mesela ben bu yaşımda, AK Parti hükümetinin, Rahmetli Erbakan Hoca’yı ev hapsinde öldürdüğünü öğrendim.
Olayı biliyorsunuz, en hararetli döneminin üzerinden daha 15 yıl geçti, hafızanızı yoklayın, hatırlayacaksınız...
Dava 28 Şubat döneminde açıldı.
Kapatılan Refah Partisi’nden hazine yardımı geri istendi, harcanmayan kısmı ödendi, harcanan kısımları için de bütün teşkilattan gelen 900 çuval belge gönderildi ama 28 Şubat kafası “Para sizde, saklıyorsunuz” diye zulme bahane aradı.
2008’de karar kesinleşene kadar, Hoca’ya mahkumiyet çıkması için laikçilerin imza atmadığı alçaklık, atmadığı iftira, çevirmediği dolap kalmadı.
Mahkumiyet kararı veren hakim ödüllendirilip apar topar Yargıtay üyeliğine atandı.
Yaşı ve sağlık durumu göz önünde bulundurulup cezası “ev hapsi”ne çevrildi diye bile günlerce ne kıyametler koparıldı.
Ama nihayetinde, ev hapsinin başladığı günden üç ay sonra bir af ile Hoca’nın hapis cezası kaldırıldı.
Ve Hoca, 2008’de bu yaşananlardan sonra, 2011 yılında Rahmet-i Rahman’a kavuştu.
Hatırladınız mı bütün bunları?
Eğer hatırladıysanız, gidin bir akıl hastanesine yatın...
Biz bunların hiçbirini yaşamamışız.
Meğer AK Parti hükümeti Erbakan Hoca’yı ev hapsine kapatmış, orada öldürmüş.
Bugünkü CHP’yi oluşturan “yapı”nın da bu olaylarda hiçbir dahli yokmuş.
Karar gazetesi öyle söylüyor çünkü.
3 Şubat Cuma günü gazetelerinin birinci sayfalarında, Erdoğan’ın Erbakan Hoca’yla ilgili sözlerini haberleştirmek için kullandıkları başlık aynen bu: “Sizin döneminizde ev hapsinde öldü”
Bakın bu, (tesadüf, bugün aynı Karar’da yazan) Elif Çakır’ın, Gezi olaylarında Müslümanların yüzünü eğen tek vukuat olan “Kabataş” yalanını söylemesine de benzemiyor. Elif Çakır’ın yalanında beyan var, varlığı iddia edilen bir video kaydı var, o kaydı izlediğini söyleyen (ne garip tesadüftür, o da Karar’da yazıyor) İsmet Berkan’ın şahitliği var, bu kadar. Hepsi ikinci dereceden, hepsi dolaylı...
Burada ise “Dedi” ile, “Gördüm” ile, “İzledim” ile çarpıtamayacağınız, hepimizin bizzat tecrübe ettiği bir vakıa var.
Buna rağmen, Karar gazetesi çıkıp, “Erbakan’ın ev hapsinde öldüğünü” söyleyebiliyor.
Şaka yapmıyorum, aklım almıyor...
Bir insan nasıl bu kadar rahat yalan söyler?
Gerçi bu haberden iki gün önce de benzer bir yalana imza atmış, sırf Deva Partili diye eski bir milletvekilinin camide mevlit okutmasına izin verilmediğini iddia etmişlerdi. Sonra “Cami değil, gençlik merkeziydi, mevlit de camide yapıldı zaten” diye kıvırdılar ama, o da küçük bir yalan değildi nihayetinde...
Bakın orada da “Beyana karşı beyan” diyerek belki yutturma, saf iki üç sempatizanı gıdıklama ihtimalleri var.
Burada böyle bir şey de yok; biz yaşadık yahu bunları!
Nasıl bir ruh hali içindesiniz siz?
Gerçekten elinizde, argüman olarak hiçbir gerçek kalmadı mı?
Peki, “Nasılsa biz kazanacağız”psikolojisiyle toplumun ayarlarıyla oynuyorsunuz, her türlü melaneti sanki hiç hesabı sorulmayacakmış gibi rahat rahat işliyorsunuz ya...
O ihtimal gerçekleşse dahi, “Tarihi kazananlar yazar” kuralının, bilgi çağı ile çöp olduğunun farkında değil misiniz?..
Yani medya ve internet hiçbir şeyi unutmuyor.
Kendi çıkarları için toplumu yanlış yönlerdirmekten, birbirine düşman etmekten ve hatta yeri geldiğinde çatıştırmaktan çekinmeyen zihniyetiniz, şu anda bile isim isim “insanlığın yüz karaları” olarak tarih sayfalarında yerlerini alıyor, anlamıyor musunuz?
Hiç utanmıyor musunuz?