Sırplar ateşle oynuyor
Kosova’da Mayıs ayında yapılan yerel seçimin ardından yükselen tansiyon, Sırp teröristlerin 24 Eylül’deki terör saldırısıyla, zirveye ulaştı.
Kosova’nın kuzeyindeki Zveçan şehrinin Banyska köyünde gerçekleştirilen saldırıda bir polis hayatını kaybederken, bir diğeri de yaralandı. Saatlerce süren çatışmalar sonucunda, dört terörist etkisiz hale getirilirken, ikisi de yakalandı. Diğer teröristler ise dağlık alanlardan Sırbistan’a kaçmayı başardılar.
Burada bir parantez açalım.
Terörist Sırp gruplar, 2000’li yılların başından beri, ülkenin kuzeyinde vur-kaç saldırıları düzenleyip, ortadan kayboluyordu. Kosova Özel Kuvvetleri’ne bağlı polisler, bu sefer anında ve aynı sertlikte müdahale edince, teröristlerin tüm planları bozuldu.
Kosova polisinin ateşe ateşle karşılık vermesi neticesinde, terörist Sırplar, yaralı ‘arkadaşlarını’ bırakıp kaçtılar. Fakat Kosova polisi, birkaç dakika önce kendisine kurşun sıkan, teröristlere ilkyardımda bulunmaktan geri durmadı. Tüm dünyaya önemli bir insanlık dersi verdiler.
Devam edelim.
Kosova polisi ve NATO’ya bağlı KFOR barış gücü birliklerinin, teröristlerin saklandığı, Banyska Ortodoks Manastırı’na düzenledikleri operasyon; meselenin basit bir terör saldırısı olmadığı gözler önüne serdi.
Operasyon neticesinde ele geçirilen silahların değeri 5 milyon Euro. Bu mühimmatların birçoğu, sadece ordu depolarında bulunabilecek türden. Mesela, ele geçirilen el bomba fırlatıcısı ile birlikte, Sırp ordusuna ait olduğuna dair bir belge bulundu.
Hal böyle olunca, soru şu: Bu silah ve mühimmatlar, oraya nasıl geldi?
Sırpların, bu mühimmatları, ambulanslar ve KFOR barış gücü bünyesindeki birliklerin kullandıklarına benzer araçlarla taşıdıkları tahmin ediliyor.
Bir başka soru: Kosova istihbaratı, neden bundan haberdar olmadı, olamadı?
Kosova ile Sırbistan arasındaki sınır, dağlar ve tepelerle kaplı. Bu durum, sınır hattının tamamını kontrol etmeyi, çok zorlaştırıyor.
Kosova İstihbaratı ve KFOR barış gücü askerleri, Sırpların silahlanma çabalarından elbette haberdar. Kosova Başbakanı Albin Kurti, uluslararası toplumu sürekli uyardı, uyarıyor. Ancak bu uyarılar, bugüne kadar pek dikkate alınmadı.
Saldırının, Sırbistan devletinin tam desteği ve planlamasıyla gerçekleştiği aşikâr. Bu yönde birçok alamet var.
Sırbistan devleti ve Kosova’da faaliyet gösteren Sırp Listesi partisinin, etkisiz hale getirilen teröristler için yas ilan etmeleri, kuklayı ve asıl faili işaret eden en büyük delildir. Buraya dikkat: Şehit edilen Kosova polisi için değil, terörist Sırplar için.
Teröristler, saldırıdan günler önce, Sırbistan ordusunun Pasulyanske Livade ve Kopaonik askeri üslerinde eğitim almışlar.
Ayrıca İngiliz parlamenter Alicia Kearns, saldırıdan iki ay önce, Sırbistan’ın Kosova’nın kuzeyindeki dini mabedleri silah deposu olarak kullandığını ifade etmişti.
Kosova makamlarının yayınladığı görüntüler, Sırp terörist gruba Milan Radoyiçiç’in liderlik ettiğini gösteriyor.
Radoyiçiç, Sırp Listesi’nin başkan yardımcısı idi. Kosova Meclisi’nde milletvekilliği yapmıştı. Ağırlıklı olarak Kosovalı Sırpların yaşadığı bölgelerde kontrol, ‘kuzeyin baronu’ lakaplı Radoyiçiç’teydi. Onun kontrolü ise Sırbistan Cumhurbaşkanı Aleksandar Vuçiç’te.
16 Ocak 2018’de öldürülen Sırp siyasetçi Oliver İvanoviç’in katil zanlısı da yine o idi. Adam öldürme, uyuşturucu ticareti gibi yasadışı faaliyetler yürüttüğünden, Kosova devleti tarafından aranıyor. Ayrıca ABD ve İngiltere’nin kara listesinde yer alıyor.
Terör saldırısı esnasında etkisiz hale getirilen Boyan Miyaloviç ise 2013 yılında Sırbistan İstihbarat Başkanı Aleksandar Vulin’in korumasıydı. Aynı zamanda Vuçiç’in siyasi kampanyasına aktif olarak katılmıştı.
Gelelim beylik sorusuna: Bu terörist grubun asıl amacı neydi? Bu kadar silah ve mühimmat ne için hazırlanmıştı?
Saldırıyı gerçekleştiren teröristler, profesyonel askeri eğitim almış kişilerden oluşuyor. Ayrıca gerçekleştirilen bu saldırı, büyük bir hazırlığın neticesiydi.
Sırbistan, Kosova’nın kuzeyinde çatışma alanları oluşturmak istiyor. Kosova Cumhuriyeti’nin güvensiz bir devlet olduğu imajını yaymak istiyor. Nihayetinde ise ülkenin kuzeyini, Kosova’dan tamamen koparmak istiyor.
Bir de şu: Sırbistan Cumhurbaşkanı Vuçiç, UÇK başkomutanı Adem Yashari’ye karşı büyük bir aşağılık kompleksine sahip. Banyska Manastırı’nda yaşanacak muhtemel can kayıplarını kullanıp, Kosovalı Sırplar için, ‘Yashari Kulesi’ haline getirmek istiyordu. Hatta 2 Mayıs’ta Brüksel’de yapılan toplantıda, Milan Radoyiçiç’in ‘Sırpların Âdem Yashari’si’ olacağını açıkça ifade etmişti.
Hayaller ve gerçekler, çok şükür, bambaşka.
Kosova polisi, manastıra ateş açmayarak, kirli planları boşa çıkardı. Sırbistan, bir ‘kahramanlık hikâyesi’ yazmak isterken, tüm dünyaya rezil oldu. Milan Radoyiçiç, döne döne vuruşarak şehit olan Âdem Yashari olmak yerine, arkasına bile bakmadan Sırbistan’a kaçarak bir korkak haline geldi.
Tehlike geçti mi? Elbette hayır.
Muhtemelen ülkenin kuzeyindeki birçok kilisede, benzer cephane depoları bulunuyor. Ayrıca bölgede, Sırbistan devletinin kontrolünde bulunan, Wagner ve benzeri birçok terörist oluşum var.
Bununla birlikte: Sırbistan’ın esas stratejisi, tanklar ve ağır silahlarla Kosova’ya girmek değil. Ülkenin kuzeyinde, silah ve asker tedariki sağlayacak bir koridor oluşturup, çatışma bölgeleri oluşturmak. Ardından “Kosova Sırplar, kendilerine yapılan ‘zulüm’ ve ‘terör’ karşısında başkaldırdı” tezini uluslararası topluma kabul ettirmek. En sonunda da bölgeyi ilhak etmek.
Hâlbuki Kosovalı Sırpların, Arnavutlarla hiçbir sorunu yok. Kosovalı Sırplar, Kosova devletinden değil, Sırbistan’ın terör eylemlerinden korunmaya ihtiyacı var.