Bayramınız mutlu ve kutlu olsun…
İki bayram, birini idrak ettik, diğeri de yolda geliyor. 30 Ağustos..
İkisi de, saldırıya karşı savunma refleksi. Din ve diyanete uygunluğuna laf yok.
15 Temmuz, din üzerinden idareye hakimiyet hırsının su üzerine yansıyan dalgalarını bastırmaktan ibaret, günübirlik bir hareket idi. Diğeri, 30 Ağustos, Fatih Sultan Mehmet Han günlerinden bu yana süre gelen bir iman-küfür sürtüşmesinin doğal seyrinden bir sahnedir. Ankara dolaylarından başladı ve yirmi küsur gün sonunda İzmir’in denizinde noktalandı.
Daha hâlâ ateşini muhafaza ediyor, o başka..
•
Her yönüyle sulh ve huzura yönelik bir başka bayramın kapısını çalıyoruz. Allah emri, infak bayramlarından biri Kurban Bayramı. Hem telaşeli ve zevkli, hem de masraflı, masrafını karşılayamayanı Allah’ımız üzerindeki yükten muaf tutuyor. Burası önemli. Bayramın, öğretisi de işte bu önemde..
Yaşlımız var, gencimiz var. Kamu görevlisi mükellefin hemen yanında başı bozuk serbest sivil vatandaş da infak amaçlı kurbanını kesecek..
İstanbul’a göre konuşalım. Eskiden şehrimiz küçük ve nüfusumuz da düşük idi. Ayrıca büyükbaş hayvanlar da yenilerde türedi. Pazardan koyununu alan, evinin bahçesinde ya da kapı önündeki arsada kesim işini bitirir, çevresini silip süpürüp temizler ve Allah’a da şükrünü ifade ederdi.
Şimdi yok bu rahatlık. “Demokraside” derdi Demirel, “çare tükenmez” . Nitekim öyledir de. Vekâletle kesim organizasyonları son yıllarda mantar gibi aniden yerden bitiverdiler. Bunların hepsi de, “zorunluluk hallerinde” Allah’ın kolaylaştırıcı birer mekanizmalarıdır. Hem fiziki yorgunluğa çare, hem infak ve dağıtım işlerini yerine denk getirme kolaylığı ve hem de kesim işlerinin temizlik şartlarına uygunluğunu ayarlayan cemaat içi yardım pratikleridir..
Hem de, af edersiniz ibadetin bu safhasını bu üslupla ifade etmek biraz çiğ ve ayıp kaçsa da, hayatın yaşayan gerçekleri, maalesef bizim gibileri buna zorluyor, biraz da Türkiye’de kesip biçmek epeyi de pahalı demek istiyoruz..
Hemen gırgıra alacaksınız sanırım amma, boş verin gitsin. Ekrem İmamoğlu da, 16 milyon eti unutmuş İstanbullusu için vekâletle kurban kesmeye niyetlenmiş. Tam Aziz Nesin’lik bir tiyatro…
•
Yalnız şurasını önemsemek faydalı gibi duruyor. İmamoğlu’nun vekâlet verene bir garantisi var. Belki kendisinin bile haberi yoktur bu garantiden. Bir kere, Ekrem beyin Fetö’ye bir bağlantısı yok. Zahiren öyle biliniyor. Kurbanını Ekrem beye emanet eden kişi, kanunların, emirlerin ve kararnamelerin üzerinden dolaylı yoldan Fetö’cü suçlamasına muhatap olmaktan paçasını kurtarmış olacak.
Az kazanç mıdır bu? Az buçuk sermayesi olanlara tavsiyemiz olur. Ekrem’le ortaklaşa bir iş tutsunlar..
Her ne ise, biz kendi işimize bakalım..
Beri yanda yirmiye yakın vekaletle kurbanı kesme işlerini üzerlerine alan organizasyonlar harıl harıl çalışıyorlar. Bunların kısmı azamı da, tekke ve tarikatlarla bağlantılı. Fetö de, yardımsever karakterli kendine özgü bir tekke imamı değil miydi?
15 Temmuz’un sabahın kör karanlığından başlayıp gece yarılarına kadar süren coşkulu bayram kutlamalarından kancıklık damarı azan bir fetö sürtüğü, bunlardan birisi için zamanında fetö ile işbirliği iftirasını patlatırsa ne olur?
•
Biz de bu yıl kurbanımızı vekâletle hizmet yüklenen derneklerin birine emanet ettik. Lakin herkes bizim gibi başıboş serderge değil. Kimisi mektebini yeni bitirmiş bir polis, binbir güçlükle açılan kapıyı kullanarak olmuş bir öğretmen, ilk maaşıyla rahmetli validesine bir hediye düşünen bir kamu görevlisi, böyle bir dolaylı iftiraya uğradığında, ne olacak oncağızların geleceği!..
Bu konu her şeyden evvel Devlet Başkanlarının mesuliyetiyle ilgilidir. Fetö konusunda suçsuz ve ilgisiz binlerce kişinin ne hak yere hayatlarının söndüğünü ya da söndürüldüğünü göz önüne alarak böyle bir hataya düşülmemesi için bir formül düşünmek de, haliyle Devlet Başkanlarına düşüyor..
•
Ha İmamoğlu’na gelelim. 16 milyonun ekmeğini düşünürken süt krizini de “Halk Süt” ile halletmişti. Gerçi Erdoğan gibi belirli geçitlerde soğan-patates tezgâhları açmamış ya da açamamış ise de, niye et krizine işin temelinden başlayarak yapılmayacak küşatlarıyla sessiz soluksuz “Halk Kasaplarını da Halk Ekmek”lerin yanlarına konduramasındı!
•
Haydi bakalım. Kurbanlarınız makbul ve kabul ola, bayramlarınız da kutlu ve nicelerine…