“(…) Emperyalizme karşı etnisiteye, mezhebe, dine ve hatta coğrafyaya bakmaksızın omuz omuza direnmekten başka çıkar yol yoktur. Astana süreci Türkiye, Rusya ve İran'ın "Suriye sorununu" birlikte çözme iradesinin ifadesiydi.

Son zamanlarda bu iradede belirgin bir tavsama gözlemleniyorsa bunda en büyük sorumluluk, çok kutuplu dünyanın öncüsü ve sözcüsü olmak iddiasındaki Rusya'nındır. Rusya şayet çok kutuplu dünyanın kurulmasında öncü rol oynamak istiyorsa her şeyden evvel "dostlarına" güven vermek zorundadır. Esad rejiminin davetlisi olarak yer aldığı Suriye'ye, soykırımcı İsrail canı istediğinde hava saldırısı düzenliyor, Rusya'nın gıkı çıkmıyor! Lakin sıra Türkiye'ye gelince, "varlığını" hissettirmeyi ihmal etmiyor!

Çok kutuplu dünyanın öncülüğü böyle olmaz. Rusya nükleer güç bakımından ABD'ye denk bir ülke. Türkiye ne nükleer güce sahip ne de Rusya gibi enerji ihraç ediyor. Yine de S-400'ler konusunda onca baskıya rağmen direndi.

Gelgelelim, ABD her geçen gün baskısını artırıyor. En sonunda Rusya ile Türkiye arasındaki ticarete bankalar üzerinden ambargo koydu. Sevindirici haber şu: Söz konusu yaptırımları aşmak için Türk-Rus ortak bankası kurma faaliyeti başladı. Ekonomide olan güvenlikte neden olmasın?”