Başı Dumanlı Genel Yayın Müdürünün elinde mikrofonla yaptığı konuşmayı ‘Merkez sağda yeni bir lider yükseliyor’ diye okuyanlara seslenen Kurtuluş Tayiz, “Oysa algılayamadıkları şuydu; Fethullah Gülen hakkında yakalama kararının çıkarılmasıyla birlikte Cemaat için de oyun bitmiş, perde kapanmış, izleyiciler ise salonu çoktan boşaltmıştı” dedi
İŞTE O YAZI:
Ekrem Dumanlı’nın serbest bırakılmasının ardından eline mikrofon alarak bir gruba seslendiği o trajik anı “Merkez sağda yeni bir lider yükseliyor” biçiminde okuyanlar oldu. Oysa algılayamadıkları şuydu; Fethullah Gülen hakkında yakalama kararının çıkarılmasıyla birlikte Cemaat için de oyun bitmiş, perde kapanmış, izleyiciler ise salonu çoktan boşaltmıştı. (..) Cemaat’in Türk siyasal hayatı üzerindeki ağırlığı sona erdi; Gülen’in son 10 yılda devlet içinde elde ettiği güç, elinden alındı. Gülen’in kendisi resmen “terör örgütü yöneticisi”, yönettiği grup ise “terör örgütü” konumuna düştü.
Kuşkusuz bu gerçeği görmeyenlerin eski günlere tekrar dönüleceğini umut etmesi anlaşılmaz değil; zira Gülen’e büyük umut bağlamışlardı. Demokratik yöntemlerle elde edemedikleri gücü Gülen’in “sihirli kasetleri”yle elde edeceklerini sanıyorlardı. Sandıkta deviremedikleri hükümeti, Cemaatçi polis ve savcıların kumpaslarıyla devireceklerini düşünüyorlardı.
Ama olmadı; 17-25 Aralık’ta darbeye kalkan Cemaat, bir yıl bile geçmeden yenildi. (..)
Ancak Batılılar bizim vesayetçi takımı kadar hayalperest değil; oldukça gerçekçiler. Onlar Gülen’in aktör olmaktan çıktığını çoktan fark ettiler. Bunun yol açacağı hasarı azaltmaya, yeniden organize olmaya çalışıyorlar. Bundan sonra yola Gülen ile devam edecek halleri yok. ABD, Almanya ve İsrail yeni bir değerlendirme yaparak Türkiye ile ilişkilerini yeniden yapılandıracaklardır.
Fethullah Gülen’e yapılacak en sağlıklı öneri Cemaat’i kurtarmak için yönettiği istihbarat çetesini, paralel yapıyı dağıtıp Türkiye’ye dönmesi olabilir. Yargı karşısına çıkıp yeni bir başlangıç yapabilir. Hiçbir şey için geç değil; ama bunun kolay olmadığı da bir gerçek. 17-25 Aralık’tan sonra Cemaat’in tutumu “Ya hero, ya mero” oldu. Bir defa darbeye kalkınca geri dönüşü zor olur. Bunu bildiklerinden sonuna kadar gitmeyi ve sonuna kadar suça batmayı tercih ettiler. Ve sanırım hala tüm umutlarını, hükümetin devrilmesine bağlamış durumdalar (..) Bunun çaresizce kapıldıkları bir umut olduğundan kuşku yok; bu yüzden de, öyle kolay kolay bu umudu terk etmeyeceklerdir; ama kendilerinin sonunu getirenin de bu ruh hali olduğunu belirtmek gerekiyor.
KURTULUŞ TAYİZ / AKŞAM
Akit Arşiv Sayfasından
