Ve… Hakikat bütününün, maktaından en kıvrılabilir gibi duran sınır geçidi… Zahir ile Batın denizlerinin birbirlerine karışmadıkları gibi duran noktası… Şeriat ile Tarikatın mücadele ile mücahedenin, kavga ile aşkın karşılaştıkları ve aynı bütünde aynileştikleri sır noktası… Şeytan ta başından beri, zayıf bulduğu insanın en zayıf noktası olarak hep buradan saldırdı ve zerresi kaybedilince bütünü de kaybedilecek olan İslam’ı hep, iki kanat muvazenesinden kopartarak vurmaya çalıştı! Güya Şeriat ile Tarikat ayrı ve zıt şeyler, mücadele ile mücahede ayrı disiplinler, güya kavga ile aşk barışmaz hasımlar!!! Şeytanın, surlarımızda en çok yıkılmasını murad ettiği ve bu sebeple top atışlarıyla en çok abandığı yerimiz burası. Evliyaların ruh harçlarıyla,alimlerin tamir edevatlarıyla, şehitlerin dolgu malzemesi olarak sundukları, başlarıyla en çok koştukları ve kapatmaya çalıştıkları sur ve sır noktamız burası!
“ Acaba, surlarımızda ki gediği tamir edecek harcın içine karıştırılmış samanın tek bir çöpü olabilir miyim? Acaba hoş adamların adımlarından sıçrayan bir parça çamur da, benim üzerime yapışır mı? İftiranın değil, iftiharın çamurundan tutmazsa bile üzerimde bir iz kalır mı?”
“Kavgaya Süren Aşk”, verimlerini Allah’ın “Zü’l Celali Ve’l İkram” tecellilerine bırakma kaydıyla, niyetiyle bu! Tasavvufla cihadı, Şeriatla Tarikatı ayırmak ve böylece İslam’ın iki kanadı halinde ki bütün kartalını uçamaz hale getirmek isteyenlere karşı, aksaklığı bu cihetiyle seziş anıyla beraber ortaya atılmış bir niyet, bizleri evliya ve alim olmasa da şehit olmak nasibine erdirir mi bilinmez,daima ruhaniyetlerinden istifade için en azından mübarek isimlerini zikrettiğimiz evliyaların ruhaniyetlerinden müstefit kılar; duamız ve ümidimiz de bu!
…
80 yaşındaki Afganistan’da Ruslarla savaşmış bir tarikat şeyhi, eğer bütün bu fiilini çağımızda işlemişse, bu, kuru akılcılık ve küflü sırcılık örnekleriyle Şeriat’ten yana olup tarikata, tarikattan yana olup Şeriat’e karşı lakayt kalan adamlara bir “SUSUN!” hamlesi olmaz da ne olur? İşte, Mehmet Emin Er Hocaefendi’nin ana kolonunu oluşturduğu bu eserde bu “SUSUN!” hamlesini kitap hoparlöründe zapt eden bir inisiyatif çıkışı!
