Üstad Necip Fazıl Kısakürek'in bir anısını sizlerle paylaşıyoruz.
Necip Fazıl Kısakürek anlatıyor:
"Şairliğim on iki yaşımda başladı.
Bahanesi tuhaftır. Annem hastahanedeydi. Ziyaretine gitmiştim.
Beyaz yatak örtüsünde, siyah kaplı, küçük ve eski bir defter...
Bitişikte yatan veremli genç kızın şiirleri varmış defterde...
Haberi veren annem, bir an gözlerimin içini tarayıp: "Senin," dedi, "şair olmanı ne çok isterdim!"
Annemin dileği bana, içimde besleyip de on iki yaşıma kadar farkında olmadığım bir şey gibi göründü: Varlık hikmetimin ta kendisi...
Gözlerim, hastahane odasının penceresinde, savrulan kara karşı, içimden kararımı verdim: "Şair olacağım!" Ve oldum.
