Onlar; yaşadıkları döneme maddi manevi anlamda damga vurarak iz bırakıp gittiler. Bugün, Mutasavvıf Mehmed Fahri Efendi'yi hayırla yâd ediyoruz.
Asıl adı Mehmed olan şairin hayatıyla ilgili kaynaklarda yeterli bilgi bulunmamaktadır. Doğum tarihi bilinmeyen şair, Halvetiyye’nin Sünbüliyye koluna mensup olup Nakşî İbrahim Efendi (ö. 1703)’nin halifelerindendir (Hüseyin Vassaf 2006: III-316).
Şairin bir Sünbüliyye şeyhi olduğu divançesinin zahriyyesinde yer alan “Şeyh Mehmed Fahrî-i Sünbülî” ibaresinden de anlaşılmaktadır. Yine bir beytinde şair, Sünbüli tarikatına mensup olduğunu ifade etmektedir: «Kesretden el çeküp kaçan vahdet şarâbından içen /Varlık hicâbından geçen Sünbülîler derler bize» (Sapmaz 2009: 91).
Fahrî’nin şeyhi Nakşî İbrahim Efendi de şairdir ve bir divanı vardır (Ayhan 2000). İbrahim Efendi’nin şeyhi ise Seyyid Alâüddin Efendi’dir (ö. 1091/1680). Fahrî, şiirlerinde her iki şeyhten hürmetle bahseder (Sapmaz 2009: 65). Fahrî Efendi, İstanbul’da Odabaşı semtindeki Koruk mahallesinde yaşamış, bu mahallede bulunan Karamânî İshak Dergâhı’nın şeyhliğini yapmıştır (Hüseyin Vassaf 2006: III-316). Bu dergâh, kaynaklarda Pîrî Paşa Tekkesi, Koruk Tekkesi veya Koruklu Tekkesi olarak anılmaktadır.
Fahrî, “Koruk mahallesinde sakin olmakla bu tekkenin dahi sebeb-i şöhreti olmuştur.” (Tuman 2001: 756). Şairin adı tekke ile o kadar bütünleşmiştir ki şair, “Şeyh Koruklu Mehmed Fahrî” olarak anılır (Hüseyin Vassaf 2006: III, 316; Tuman 2001: 756, Ustaoğlu 2001: III, 162). Tekke, Monla Gürânî Camii karşısında yer alan müstakil bir zaviyeydi (Mevkii bugün Fındıkzade-Fatih’te olup, cami de tekke de mevcut değildir.
Burada yalnız Molla Gürânî’nin mezarı bulunmaktadır.). Banisi Karamânî Pîrî Mehmed Paşa (ö. 1533)’dır (Ayvansarayi Hüseyin 2001: 195). Fahrî bu tekkede yirmi yıl meşihatta bulunmuş, vefatı üzerine yine aynı tekkenin haziresine defnedilmiştir.
