Ömrünün son yıllarında kaleme aldığı hatıralarında, “Zarar ettiği halde kapanmayan tek kuruluşun ‘basın’ olduğuna” işaret eden Ahmet Emin Yalman, diyor ki, “Gazetelerin çoğu ecnebi parası alıyor ve karşılığında memlekette fitne çıkartıyor...”
FURKAN ALTINOK/ANKARA
Türkiye’de basının neredeyse kurulduğu günden bu yana izlediği çizgi Gezi Parkı eylemleri sırasındaki milli iradeye uzak tavrı ve CHP’nin sosyal medyadaki son “müftünün karısı provokasyonu”yla asırlık hain yapılanma bir defa daha görüldü. Sosyal medya ile çok geniş bir etki alanına sahip olan medya, yeni süreçte korkunç yalanlarla inançlı kesimlere bir saldırı aracı haline getirildi. Basın tarihi, yalanlar, çıkar hesapları ve inanç düşmanlığına ilişkin sayısız örneklerle dolu bulunuyor.
MESLEK PİRLERİ ‘BABA TAHİR’ OLUNCA…
Osmanlı topraklarındaki ilk dönemlerde çıkan birkaç gazeteden birisi olan Malumat gazetesinin sahibi Baba Tahir, Terkos Suları’nı işleten Fransız şirketinden gazetesine reklam almak istedi ancak başarılı olamadı. Baba Tahir bunun üzerine, gazetesinde “Terkos Gölü’nde domuz leşleri!” başlıklı manşet haber yayınladı. Halkın infiâli üzerine şirket hemen Baba Tahir’e koştu, kendisini bir güzel “iknâ” etti. Ertesi sabahki Malûmat’ın manşetinde, “Yanlışlık oldu. Domuz leşi sandığımız meğer ağaç kütüğüymüş” başlıklı haber yer aldı. Baba Tahir aynı zamanda kumarhane de işletti ve bundan dolayı ceza aldı.
YALMAN’IN İTİRAFLARI
Uzun yıllar gazete çıkartan ve kirli çarkta kendisi de yer alan Ahmet Emin Yalman, ömrünün son yıllarında kaleme aldığı hatıralarında basındaki çarkı gözler önüne serdi: “Gazetelerin çoğu ecnebi parası alıyor ve bunun karşılığında memlekette fitne çıkartıyor, emellerine bilerek bilmeyerek alet oluyorlar. Ecnebiden para almak ‘satış’ gibi, ‘ilan’ gibi normal sayılıyor. Denilebilir ki gazeteler, başkasının sırtından yaşamak hevesindeki açıkgözlerle, ‘aşağılık duygusu’ndan kurtulmak isteyen heveslilerine, elverişli bir tatmin sahası olmuştur. Dünya kuruldu kurulalı zarar eden kuruluşlar kapanırlar. Bunun tek istisnası vardır; basın. Gazete ya da derginin sahibi zarar etse de zararı sineye çeker ya da bir kolayını bulup meşru-gayrimeşru kaynaklar sağlar. Peki neden?”
