İbrahim Hakkı Hazretleri, türbenin yanına on metre yüksekliğinde bir kule yapar. Üç kilometre doğusundaki tepe üzerine de taşlarla bir duvar inşa eder. Duvarda küçük bir pencere aralığı bırakır. Her yıl, gece ve gündüzün eşit olduğu 21 Mart ve 23 Eylül günlerinde yeni doğan güneşin ilk ışıkları pencere boşluğundan geçip türbe kulesinin penceresine, oradan da kırılmak suretiyle İsmail Fakirullah Hazretleri’ne ait sandukanın baş tarafına düşer.

Optik sistemin mimarı İbrahim Hakkı Hazretleri’nin, hocasına duyduğu derin saygıyı ifade etmek için kurduğu düzeneğin çizimi. Bu sistem sayesinde gece ve gündüzün eşit olduğu 21 Mart ve 23 Eylül tarihlerinde, tepeden doğan güneşin ilk ışıkları türbenin kulesine, oradan da kırılarak türbenin penceresinden İsmail Fakirullah Hazretleri’nin sandukasının başucunu yaklaşık 5 dakika aydınlatır.

İbrahim Hakkı Hazretleri’nin, ışık hadisesini gerçekleştirmek için türbenin yanına yaptığı 10 metre yüksekliğindeki kule.

Türbenin girişi ve burada yer alan mezarlar.

“Mevlâ görelim neyler/ Neylerse güzel eyler” diyen İbrahim Hakkı Hazretleri, vasiyeti üzere hocası için yaptırdığı türbede, şeyhinin ayak ucunda yatıyor.

İsmail Fakirullah Hazretleri’nin sandukası.

“Hak şerleri hayreyler/ Zannetme ki gayreyler/ Ârif onu seyreyler/ Mevlâ görelim neyler/ Neylerse güzel eyler” kıtasıyla başlattığı Tefvizname şiirini; “Vallahi güzel etmiş/ Billâhi güzel etmiş/ Tallahi güzel etmiş/ Allah görelim netmiş/ Netmişse güzel etmiş” sözleriyle sonlandıran İbrahim Hakkı Hazretleri, bu türbeyi vallahi, billâhi, tallahi güzel etmiş. Kaynak: Yeni Şafak