Gülay Göktürk, Özgecan Aslan’ın vahşice öldürülmesiyle yeniden gündeme gelen idam cezasıyla ilgili olarak, verilen tepkilerin abartılı olduğunu söyledi ve “Linç etmeye hazır olduğunuz canilerin çoğunun da sorunu buydu zaten; içlerindeki canavarı durduramadılar. O zaman ne farkınız kalıyor?” ifadelerini kullandı.
İŞTE O YAZI:
Özgecan’ın katilini ne yapmalı?
İdam mı etmeli, hadım mı?
İnternet sitelerinden biri bu soruyu sormuş takipçilerine.
Cevap verenler arasında “üçüncü şık yok mu” diyene rastlamadım. Ama bu iki şıkkın öyle yaratıcı kombinezonlarını bulmuşlar; intikam projelerini öylesine geliştirmiş ve detaylandırmışlar ki insanın kanı donuyor.
Bir grup tercihi aileye bırakmış:
“Hak o dur ki canını istiyorsa canını, erkekliğini istiyorsa erkekliğini alsınlar, bu karar canı yakılan aileye bırakılsın” diyor.
İdamı çok hafif görenler çoğunlukta... Ağırlık, önce hadım, sonra da idamdan yana. Ama öyle bazı ülkelerdeki gibi “kimyasal hadım” operasyonu kimseyi kesmiyor. Bakın ne kadar yaratıcı yöntemler geliştirmişler (...)
Yazılanlara bakıyorsunuz, her bir kişi kendisinden öncekinden cesaret alıyor ve onun yazdığından daha korkunç, daha acımasız bir teklif atıyor ortaya. Şiddet gittikçe azgınlaşıyor; insanlar birbirlerinden cesaret alıp içlerindeki bütün kötülüğü boca ediyor ortalığa. Utanç, ar, haya kalmıyor.
Bir yerde okumuştum; tıpkı deprem fayları gibi, şiddet çatlakları taşıyan toplumlardan bahsediliyordu. Kendi kültürel geçmişleri içinde biriktirdikleri şiddet enerjisinin çıkış bulabileceği, tıpkı yanardağ püskürmeleri gibi şiddet püskürmelerinin yaşanabileceği zayıf noktalar... (...)
Evet, olay dayanılmayacak kadar vahşi... Ama marifet de zaten vahşetin böylesi karşısında bile kontrol edebilmek değil mi içimizdeki canavarı?
İdam edilmesini, işkenceyle yavaş yavaş öldürülmesini istediğiniz, linç etmeye hazır olduğunuz canilerin çoğunun da sorunu buydu zaten; içlerindeki canavarı durduramadılar.
O zaman ne farkınız kalıyor?
GÜLAY GÖKTÜRK / AKŞAM
Akit Arşiv sayfasından...
