“(…) Bayraktar’ın yıllar süren teknoloji yatırımından sonra, seri üretime geçip, hem ordumuzu donattığı hem de ciddi oranlarda pek çok ülkeye ihraç ederek, Batı medyasının sonunda teslim etmek zorunda kaldığı tanımla “Günümüz savaş paradigmalarını kökünden değiştiren” İHA ve SİHA’lar hakkında münafık (muhalif değil) unsurlar, Saraçhane Medyası vasıtasıyla ne dediler: “Bunlar AVM’lerde satılan oyuncaklar… Oyun çubuğu ile oynanır…”

Peki, insanlı insansız muharip ve diğer işlevlere yönelik jetler üretildiğinde ne dediler: “Bunların tekerleklerinde motorlar var öyle yürüyorlar… Uçamazlar… Maket bunlar… Bir parçaları kalorifer peteğine benziyor zaten”… Son olarak da Bayraktar’ın İsrail’e jet yakıtı sattığı yolunda başlattıkları tezvirat tüy dikti. Çok kez yalanlandı… Yine de devam ettiler… Amaç belli; Bayraktar’ı yıldırmak…

Vecihi Hürkuş’u nasıl yıldırdılarsa… Ülkeyi demir ağlarla örülmesine getirdiği büyük katkıdan ötürü kendisine G. Mustafa Kemal Atatürk tarafından verilen soyadıyla Nuri Demirağ nasıl harcandıysa, nasıl ülkede yapılan tüm köprülere, Avrasya ve Marmaray tünellerine, İstanbul-İzmir Otobanına şiddetle karşı çıkmışlarsa… Bunlardan ne istemişlerse, Selçuk ve Haluk Bayraktar kardeşlerden de o istenmektedir… (…)”