Babaların, çocukları ile ilişkilerine zaman ayıramamaları, çocuğun sevgi algılamasında eksikliğe yol açıyor. Dudak bükmeyin; bunun çocuğun “said” mi, “şakî” mi olacağına etkisi çok büyük!
Araştırmacılar diyor ki:
Çocuğunuzu dinlemeye özen gösterin, onun fikirlerine ve hayallerine önem verin. O hayallerde yer ve rol alın.
Çocuğunuzla beraber geçireceğiniz vakti planlayın. Çocuğunuzun sizinle birlikte yapmaktan hoşlandığı aktiviteleri belirleyin ve bulduğunuz ilk fırsatta bunları yavrunuzla birlikte yaşamaya çalışın.
Eşinizle konuşarak ondan konu hakkında size yardımcı olmasını isteyin, çünkü bazen anneler çocuklarını kendi himayeleri altına alma eğilimine gereğinden fazla girerler ve babanın çocukla kuracağı iletişimi istemeden de engelleyebilirler. (Bunu kasten yapan, eşine karşı çocuklarını koz olarak kullanmak isteyen anne tipleri vardır maalesef. Bunların bazıları çocukları evlenip barklandıkları zamanda bile bu tutkularından vazgeçmezler. Ancak çocukların bunu anlamaları halinde o annelerin ve ailede bütün bireylerin yaşayacakları hüsran burada birkaç cümle ile anlatılamayacak kadar ağır olur.)
Eve yorgun gelmiş olsanız bile çocuğunuzla kısa da olsa beraber vakit geçirmeye ve oynamaya çalışın. Eğer onunla oynayamayacak kadar yorgunsanız çocuğunuza durumunuzu uygun bir dille anlatın.
Çocuğunuza verdiğiniz sözleri yerine getirmeye çalışın, yerine getiremeyeceğiniz sözler vermeyin. Onun size karşı olan güvenini yitirmesine sebep olmayın.
Özellikle erkek çocuklar için babalar rol modeli olurlar. Erkek çocukların kafasında tam olarak baba figürünün oturmamış olması onların sosyal ve duygusal gelişimlerine ciddi zararlar vermektedir. Onun için babaların çocuklarıyla ilişkisi çok önemlidir…
