2024-09-19 20:34:13

Zenginlerin evine giden temizlikçinin itirafları mide bulandırdı

The Daily Mail'de yayınlanan "Bir milyonerin temizlikçisinin itirafları: Süper zenginlerin evlerini temizlerken gördüğüm utanç verici, iğrenç ve tuhaf şeyler" başlıklı yazının tamamı şöyle: Ben bir temizlikçiyim - 30 yılı aşkın bir süredir kendi işimi yürütüyorum - ve Home Counties'de yaşamak bazı müşterilerimin milyoner olduğu anlamına geliyor. Yine de 'pis zengin' ifadesi en çılgın hayallerinizin ötesinde bir zenginlik için stenografi olabilirken, benim için bu çok doğru bir tanım. Hayatımı onların iğrenç evlerine düzen getirmeye çalışarak geçiriyorum.

"KÖPEK PİSLİĞİYLE DOLU ODALAR, SİFONU ÇEKİLMEMİŞ TUVALETLER" - Köpek pisliğiyle dolu odalardan sifonu çekilmemiş tuvaletlere kadar - midenizi bulandıracak pek çok şeyden bahsetmiyorum bile - her şeyi gördüm. Ve öğrendim ki, ne kadar çok paranız varsa, o kadar açgözlü ve kaba olmanız muhtemeldir. Sık sık çalıştığım en lüks evlerden çıkarken ayakkabılarımı sildiğimi söylerim, girerken değil. (Şimdi eski) müşterilerimden bazılarını ele alalım: Onlara Bay ve Bayan R. diyelim. Çift, kızlarının devam ettiği İngiltere'nin en iyi okullarından birinin yakınında yaşıyor. Yıllık ücretleri yaklaşık 40.000 sterlin.

"BENİ ALT SINIF GÖRDÜKLERİ İÇİN NADİREN KONUŞURLARDI" - Haftada dört saat ve dört yıl boyunca onlar için çalıştım. Ancak Bayan R beni açıkça 'alt sınıf' olarak gördüğü için, emir vermek dışında benimle nadiren konuşurdu. Daha da kötüsü, evi son derece pisti. Her hafta bir gösteri evi gibi bırakıyordum ve her hafta geldiğimde sanki oraya hiç gitmemişim gibi görünüyordu. Yani her şey en başa dönmüştü ve hiçbir zaman işlerin üstesinden gelme şansım olmamıştı. Duşlar hiçbir temizlik ürününün çıkaramadığı küften simsiyah olmuştu - inanın bana, denedim.

"BULAŞIK MAKİNESİNİ KÖTÜ KOKUDAN AÇAMADIM" - Kirli bulaşıklarını lavaboda yıkamakta ısrar ettim çünkü bulaşık makinesinin kapağını açmayı bile reddettim - kokudan midem bulanıyordu. Buna nasıl dayanıyordu bilmiyorum; ama temizlemek benim işimin bir parçası değildi, bu yüzden sessiz kaldım. Yerde bırakılan kirli iç çamaşırlarına da katlanabiliyordum ama beni çileden çıkaran şey, evlilik yatağındaki çarşafları değiştirmemi istediği gün oldu. O kadar çok leke vardı ki onlara bakmaya dayanamıyordum - çok iğrenç olduğu için daha fazla ayrıntıya girmeyeceğim. Hemen oracıkta istifamı verdim.

"DIŞARIDAN ÇOK GÜZEL OLAN PEK ÇOK EVİN İÇERİSİ ÇOK FARKLI OLABİLİYOR" Gerçek şu ki, dışarıdan bakıldığında dudak uçuklatacak kadar güzel olan pek çok ev, içeride yanlış nedenlerden dolayı dudak uçuklatıyor. 'Mucky Mansions' lakabını taktığım bir yer vardı. İki köpeğe ev sahipliği yapan, eski, örümcek ağlarıyla kaplı mobilyalar ve yıpranmış halılarla dolu küçük bir görkemli evdi. İlk gittiğimde, elektrik süpürgem koridordaki köpek dışkısının üzerine yuvarlandı - eski moda aydınlatma nedeniyle çok kasvetliydi, görmek imkansızdı. Daha sonra mutfak zeminini temizlemeye çalıştığımda yine aynı şeylerle karşılaştım. Ev sahibinin çaresizce utanacağını düşünebilirsiniz ama hiç de öyle olmadı. “Merak etme kızım, etrafından dolaş,” dedi teslimiyetçi bir sesle ve gazete kâğıtlarını yere serip üzerini örtmeye başladı, bana da etrafını paspaslamak kaldı. Ondan sonra her hafta yeni bir gazete parçasının etrafını paspaslamak zorunda kaldım. Yatak odalarını temizlemem yasaktı - muhtemelen iyi bir şeydi, çünkü bir keresinde içeri baktım ve orası bir istifçi cenneti gibiydi, ıvır zıvırla doluydu.

"20'Lİ YAŞLARDAKİ KIZI ANNESİNİN KAFASINA MARUL FIRLATTI" Bardağı taşıran son damla, köpeklerinden birinin ağzında ölü bir tavukla içeri girdiği ve 20'li yaşlarının sonundaki kızlarının 'Baba, köpek bir tavuk daha yedi' diye bağırmaya başladığı gündü. Sonra annesiyle bir marul yüzünden tartışmaya başladı ve benim önümde marulu annesinin kafasına fırlattı. Annemin dediği gibi, 'temizliğin tanrısallığın yanında olduğuna' inanırım. Kendi çarşaflarım tertemizdir ve evin herhangi bir odasında akşam yemeğinizi yerden yiyebilirsiniz - ve benim iki köpeğim var. Temizlikçi olmamın nedenlerinden biri de bu. Kendi işimin patronu olmak ve saatlerimi kendim seçmek istememin yanı sıra, insanların evlerini temizlemeyi ve dönüştürmeyi seviyorum. Dağınık bir evin pırıl pırıl duşlar, tertemiz mutfak yüzeyleri ve kabartılmış minderlerle düzenli, ışıl ışıl bir eve dönüştüğünü görmek bana büyük bir tatmin veriyor. Asla zengin olamayacağım ama faturalarımı ödüyorum.

"SAATLİK 3,5 STERLIN ÜCRETİME ZAM YAPMAK İSTEDİĞİMDE SAATLERCE PAZARLIK YAPTI" Yine de bazı müşterilerin iğrenç tutumları onlar için çalışmayı bir eziyete dönüştürüyor. Örneğin Bayan K'yi ele alalım. Harrods'tan daha fazla tasarımcı çantası, ayakkabısı ve eşarbı (genellikle kutularında hala açılmamış) var. Ama beş yıldır ilk kez fiyatlarımı -saat başına sadece 3,50 sterlin- artırdığım gün, pazarlık yapmaya çalıştı. Reddettiğimde, karşılayamayacağını iddia ederek saatlerimi altı saatten üçe indirdi. Benim uşak ya da hizmetçi değil, temizlikçi olduğumu düzenli olarak anlamadığı için bu benim için büyük bir kayıp değildi. Eğer yanında kız arkadaşları varsa, onlara porselen çay servisi yapmak da dahil olmak üzere tüm getir götür işlerini benim yapmamı istiyordu. Bu arada, Bayan T her zaman kibar olan hoş bir hanımefendi ama evi her yere saçılmış tasarım kıyafetlerden oluşan bir kasırga gibi. O ve kocası pahalı şeyler alabiliyor olabilirler ama uzun süre güzel kalamıyorlar.

"DOĞRU NİŞAN ALAMAYAN ÇOCUKLARI EVLERİNİN MERMERİNİ MAHVETTİ" Bir keresinde banyodaki yeni mermer zemin ve üzerinde hangi temizlik ürünlerini kullanıp kullanamayacağım konusunda bir ders almıştım. Ama şimdi yine de mahvoldu çünkü evin erkekleri - iki oğulları var - 'doğru nişan alamıyor' ve asit mermeri mahvetti. Ergenlik çağındaki bir oğlu yatağının başucuna kovucu mendiller bırakıyor ve daha da kötüsü burnunu karıştırıp sonucunu odasının duvarlarına ve duşa bulaştırıyor. Diğer alanlarda ise sadece tembel. Yastık kılıflarını ele alalım - onları yıkama zahmetine katlanamıyor, bu yüzden eskilerinin üzerine yenilerini koyuyor. Bir yastıkta beş tane saydım!

"HİÇ UTANMADAN ÜSTSÜZ DOLAŞAN BİR MÜŞTERİM VARDI" Bazen durumlar sadece utanç vericidir. Hiç utanmadan üstsüz dolaşan bir müşterim vardı. Bir keresinde onu, koridorun ilerisinde bir grup işçi meşgulken, kapısı ardına kadar açık yatak odasında çıplak dolaşırken görmüştüm. Bir de erkek bir müşterinin banyo kapısını çaldığımda 'içeri gel' dediğinde tuvalette oturup hiç umursamadan bana baktığı korkunç bir olay vardı. Çok utandım ve özür diledim. Sonra da olabildiğince hızlı bir şekilde dışarı fırladım. Daha sonra onu gördüğümde sanki hiçbir şey olmamış gibi davrandı. Kaynak: patronlardunyasi.com