Ne varsa, yine avukatlarda var! (mı acaba?)
Sivas ve Başbağlar olayları, üç gün ara ile yaşanan iki ayrı dram..
2 Temmuz 1993’de Sivas’ta yaşanılan olayın hemen ardından.
5 Temmuz 1993’de, Başbağlar’a gelen eli kanlı teröristler, Sivas’ta ölenlerin intikamını aldıklarını açıklayarak, aynı sayıda insanı öldürdüler..
Defalarca yazdım..
Sivas’ta tek bir silah yok.
Başbağlar’da 50’den fazla terörist ve her birinin elinde silah var..
Sivas’ta suçlu tek kişi.. Oteli yakan.. O yakalanmadı. Ama onun dışında onlarca insan idam cezasına çarptırıldı.. Teröristbaşı Apo’nun bile 25 yılda cezaevinden çıkarılması için TSK’dan emekli olmuş bazı subayların açıklamalar yaptığı bu ülkede, sadece gösteri yaptıkları için, olayın üzerinden 31 yıl geçmiş olmasına rağmen, bugün hâlâ Sivas olayından dolayı cezaevinde olan insanlar var..
Başbağlar’da onlarca suçlu var.. Kilometrelerce yürüyerek, ellerindeki silahla, tam da katliam yapma niyeti ile, planlı olarak işlenen cinayet sözkonusu.. Hiçbirisi yakalanmadı. Hiç kimse cezaevinde değil..
Ceza hukukunda genel kuraldır.. Suçun işlendiği yer mahkemesi yetkilidir..
Ama her iki olay da, yaşanılan ilin dışındaki yerlerdeki mahkemelerde yargılamaları yapıldı.
Sivas davası, bilinçli olarak Ankara’ya getirildi. Ki, sanıklar daha fazla ceza verilsin.. Dosyanın birileri tarafından etkilenmesi kolay olsun..
Başbağlar davası İzmir’e taşındı.. Ki, mağdurlar dosyayı takip edemesin..
Her iki olay tarihinde de, üç gün ara ile yaşanması bir yana, hükümette CHP (O tarihte SHP) vardı. Adalet Bakanı Seyfi Oktay dede idi..
Sivas davasında, şüpheli olarak gösterilen kişilerin mezarları bile açılıp, “Gerçekten ölen kişi, bu kişi mi? Yoksa, yakalama kararını kaldırtmak için, başka birisi öldüğü halde, Sivas şüphelisi öldü diyerek, dosya kapatılmak mı isteniyor” denilerek mezarda bile insanlar rahatsız edildi..
Başbağlar katliamı için, hayatta iken yargılanan yok ki, mezarı da açılsın..
Daha onlarca açıdan bu iki olayı kıyaslamak mümkün.
Acıları yarıştırmak için değil.
Acıların nasıl vicdansızca istismar edildiğini.
Bir dosyada insan hayatına değer verir gibi kendilerini tanıtan kişilerin, silahsız işlenmiş ölüme sebebiyet vermeyi kınarlarken, diğer dosyada eli silahlı katiller sürüsünü nasıl görmezden geldiklerini, hatta zaman zaman savunduklarını ispatlamak için hatırlatıyorum..
Ve bu iki olay üzerinden..
Sivil toplum kuruluşu olarak kendilerini tanıtan.
Hatta kamu tarafları da bulunan odaların yönetimindekilerin, nasıl vicdansızca tarafgirlik yaptıklarını gözler önüne sermek için söylüyorum..
Dünkü yazımda, Alpay Azap üzerinden, Türk Tabipleri Briliği’nin, Sivas olayı sebebi ile kınama mesajı yayınladıkları halde, hemen üç gün sonraki Başbağlar katliamını görmezden geldiklerini ve iki satırlık kınama mesajını çok gördüklerini hatırlatmıştım.
Diğer odaları masaya yatırmamız gerekirse.
Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliği’nin internet sitesinde de, Türk Tabipleri Birliği’nin ikircikli tavrı aynen tekrarlanmış..
TMMOB da, 2 Temmuz yıldönümü sebebi ile, bir kınama mesajı yayınlamışlar..
Mesajda, “KAÇ YIL GEÇERSE GEÇSİN… SİVAS KATLİAMINI UNUTMAYACAĞIZ!” demişler..
Unutmayın. Unutmayalım..
Peki ya Başbağlar?
Tek kelime edebilir misiniz, Başbağlar hakkında..
Etmezsiniz. Edemezsiniz.
Çünkü katiller, PKK’lı teröristler..
Dindar insanları suçlayabilecek, küçücük bir tartışmalı olayı, hemen istismar edip, kininizi nefretinizi ortaya döküyorsunuz.
Ama..
Eli kanlı teröristlere sıra gelince.
Ortalıktan toz oluyorsunuz.
Sivas’ı anıyorsunuz..
Başbağlar’da ortalıktan toz oluyorsunuz..
Şimdi söyler misiniz..
Bu mantıktaki mimarların, mühendislerin bu ülkeye gerçekten hizmet etme niyetinde olduklarına inanabilir misiniz?
Bunların yaptıkları çalışmaları, gerçekten bilimin ışığında icra ettiklerine nasıl güveneceğiz?
Ve, geliyorum, Türkiye Barolar Birliği’ne..
Hani dört dörtlük olmasa da..
Başındaki ismin, dindar insanlara yönelik “Ortaçağ zihniyeti” şeklindeki hakaretini unutmamış olsak da..
Yukarda ayrıntıları ile verdiğim üzere, biri çok net terörist eylem iken.
Diğerinin içinde, karanlık isimlerin provokasyon amaçlı eylemlerinin karıştığı gerçeğini kimse inkar edemezken..
Gönül ister ki, Barolar, hukuki açıdan onlarca çifte standartlı tavrı, kendileri açıklasınlar..
Ama bunu yapamasalar da..
Türk Tabipleri Birliği gibi.. Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliği gibi.. “Birisini görürüm. Diğerine körüm” de dememişler..
2 Temmuz’da Sivas’ta yaşanılan ölümleri kınamışlar..
5 Temmuz’da da, Başbağlar’da işlenen cinayetleri kınamışlar..
Türkiye Barolar Birliği’nin açıklamaları şöyle:
Önce 2 Temmuz 2024 tarihli olanı:
“Sivas Katliamında Yitirdiğimiz Yurttaşlarımızı Saygıyla Anıyoruz
Bundan 31 yıl önce, 2 Temmuz 1993’te, Sivas’ta kaybettiğimiz yurttaşlarımızı rahmet, saygı ve özlemle anarken, Madımak Oteli’nin yakılarak 33 insanımızın göz göre göre katledilmesinin insanlığa karşı işlenmiş bir suç olduğunu ve üzerinden kaç 31 yıl geçerse geçsin zaman aşımına uğratılamayacağını bir kez daha hatırlatıyoruz.
Adalet arayışının yanında durmaya, insan hak ve özgürlüklerini savunmaya devam edeceğiz.”
Bu da 5 Temmuz 2024 tarihli olanı:
“Başbağlar Katliamında Hayatını Kaybeden Yurttaşlarımızı Rahmet ve Saygıyla Anıyoruz
5 Temmuz 1993 tarihinde, Erzincan’ın Kemaliye ilçesine bağlı Başbağlar Köyü’nde; PKK Terör örgütü tarafından evleri yakılarak kurşuna dizilen sadece 33 vatandaşımız değil, insanlığın ta kendisidir.
Toplumsal belleğimizde unutulmaz bir yara açan katliamın 31. yılında, terörü bir kez daha lanetliyor ve hayatlarını kaybeden vatandaşlarımızı rahmet ve saygıyla anıyoruz.”
Buna bile şükür diyoruz..
Her iki olayı birden kınamayı bile, önemsiyoruz..
Vay haline ülkemizin. Vah halimize milletimizin.